ابو هریره و پیاز فروش

ابوهریره وقتی که حاکم مکه بود مرد بیچاره‌ای از «عکه» پیاز آورده بود که در «مکه» بفروشد. اما کسی از او نخریده بود و نزدیک بود که آن پیاز، خراب شود. دست به دامان ابوهریره زد که چکار کنم ورشکست می‌شوم.

ابوهریره روز جمعه بالای منبر رفت و گفت: «سَمِعتُ مِن حَبیبی رسول الله مَن أکَلَ بصل عکةَ بِمکه وجبت له الجنه، یعنی هر کس پیاز عکه را در مکه بخورد بهشت بر او واجب می‌شود! مردم هم مثل مور و ملخ ریختند و تمام پیازهایش را خریدند!»

مرحوم شیخ عباس قمی به نقل از قطب راوندی نقل می کند که:

عبدالرحمان اصفهانی (که بر کیش اهل سنّت بود)، برای شکایت از ظلمی که به او شده بود، از اصفهان راهی پایتخت حکومت عباسی شد.
عبدالرحمان اصفهانی میگوید: من وارد بغداد شدم، و در مقابل دربار متوکل عباسی ایستاده بودم،
و منتظر بودم که نوبت به من برسد، تا بر او وارد شوم.

نصایح راه گشا

روایت از امام رضا صلوات الله علیه منقول است که حضرت فرمودند: روزی زین العابدین صلوات الله علیه در مسجد‌الحرام در حال عبادت بودند که دیدند شخصی در حالی که طواف کعبه می‌کند بلند می‏‌گوید:

ابوالقاسم علیه‌السّلام:[1]

مقصود از «ابوالقاسم»، حضرت رسول الله صلّی الله علیه و آله و حضرت صاحب الامر عجّل الله تعالی فرجه الشریف می‌باشد و به صورت مطلق، مراد، «بقیه الله» است.

← امیر المؤمنین علیه السّلام

این عبارت برای حضرت علی علیه‌السلام به كار می‌رود مانند:
۱. عدّه عن اصحابنا عن احمد بن محمّد البرقی رفعه قال: سأل الجاثلیق أمیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ فقال اخبرنی عن الله یحمل العرش ام العرش یحمله، فقال امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ: عزّوجلّ حامل العرش و السموات و الارض و ما فیها ... [۲]
۲. قال امیر المؤمنین ـ علیه السّلام ـ: لا تشدّ الرحال الاّ إلی ثلاثه مساجد؛ المسجد الحرام و مسجد رسول الله ـ صلّی الله علیه و آله ـ و مسجد الكوفه. [۳]