از کدام خطا باید چشم پوشی کرد؟
طبیعی است که زیردستان و مجریان اوامر در هر تشکیلات خصوصاً اگر ناوارد و تازهکار باشند، ممکن است در انجام کارهای واگذار شده و وظایف خود، دچار خطا و اشتباه شوند.
زیرا کمتر اتفاق میافتد کسی از روی عمد اشتباهی را مرتکب شود بلکه باید توجه داشت که اغلب خطاها، ناخواسته و بر اثر کمبود یا فقدان تجربه و دانش کافی به وجود میآید.
یک مدیر موفق شایسته نیست با هر اشتباه و خطائی برخورد کند. بلکه باید به ریشه و علل خطا و اثرات منفی آن بر سازمان و دیگران توجه کند و لازم است میزان حساسیتی که در برابر خطا و اشتباه، نشان میدهد متناسب با اثرات و علل آن و بسیار حساب شده و با کیاست باشد.
معمولا کسانی که تجربه کافی در مسئولیت محوّله ندارند، منطقی است که در اوایل کار، دچار خطا و اشتباهات ریز و درشت شوند. اما نکته مهم، اینکه بعضی اشتباهات و خطاها ممکن است اثرات منفی عمیق و سنگینی بر سازمان، افراد بر جای گذارد.
ممکن است عدم حساسیت فرمانده و مدیر به آن، حمل به صحت و پذیرش آن از سوی مافوق تلقی شود و جنبه بدآموزی برای سایرین داشته باشد در چنین مواردی نباید سکوت کرد.
در هر صورت باید عکسالعمل، متناسب و به موقع صورت بگیرد. هنر یک مدیر این است که بتواند با یک خطای بزرگ ولو آنکه در حضور وی اتفاق افتاده باشد مثل داوری که آوانس میدهد چشم بپوشد و گاهی با خطای کوچک ولو اینکه دور از چشم او اتفاق افتاده باشد مثل داوری که کارت زرد یا قرمز میدهد برخورد کند؛ و این به کیاست و تدابیر او بستگی دارد.